AĞLAYAN TAŞLAR.....
AĞLIYAN TAŞLAR.....
Yol kenarlarında rastlarız onlara; çevresi duvarlarla çepeçevre çevrelenmiş ebedi hayatın simgesi olmuşlar . Hepimizin bir akrabası vardır o duvarların ardında yatan üzerinde adı, namı yazılan, bayaramlarda hatırlanan, anneler,babalar, kardeşler ve birgün bizim de olacak olan mezar taşalarıdır ağlıyan!!!!...
Osmanlı da başlı başına kültür haline gelmiş ve ölen kişinin hayatını anlatan figürlerle süslenmişlerdir.Her figürün bir anlamı olan kişinin yaptığı işten tutunda kadınmı erkekmi olduna kadar herşeyi üzerinde barındıran bakanı işçiliğiyle büyüleyen bir sanat eseri haline gelmiştir.
Şehmizde bir zamanlar her mezarlıta bulunan ve halk tarafından sarıklı mezartaşları olarak adlandırılan bu taşları günümüzde belirli camii avluların dışında görmek imkansız hale gelmiştir, ne yazık ki...
Şimdi bu yazıyı okuyanlar işte birileri geldi ve kırdı veya evet bizim köyün mezarlığında da vardı peki şimdi nerde ?
Peki bunun sorumlusu kim?....
Bugün kaç tane Osmalı dönemi mezar taşımız olduğu bilimiyor.Her gecen gün yok olan ve tarihin bir armağanı olan geçmişimizi anlatan bu sanat eserleri koruma altına alınmalı ve gelecek nesillere aktarılmalıdır....
Bugün dahi mezarlıklarımızın hali ortada, malesef ama malesef içler acısı bakımsızlıktan ağlıyolar ne kadar yazık,ne kadar ayıp.....
Unutmayalım bu dünya geçiçi ve hepimiz birgün oraya gideceğiz ,belki bizim mezar taşımızda ağlıyacak !!!!!
Belki atalarımızın taşları gibi kırılacak ve asla yerine konulmıyacak .....
‘Kültürel miras, milletlerin hafızasıdır. Hafızalarını kaybeden milletler; şahsiyetlerini, geçmişle bağlarını, kısacası kimliklerini kaybederler Mezar taşları ve mezarlıklarımız, geçmişimizle kurduğumuz köprünün en önemli ayaklarından birini meydana getirir ve vazgeçilmez kültür miraslarımızdandır.’
Kaybolan Medeyetimiz kıtabında böyle bahseder yazar ALİ RIZA ÖZCAN...
Biz hafızamızımı katbettik acaba?.....
TAŞLARIMIZI AĞLATMIYALIM........
Yol kenarlarında rastlarız onlara; çevresi duvarlarla çepeçevre çevrelenmiş ebedi hayatın simgesi olmuşlar . Hepimizin bir akrabası vardır o duvarların ardında yatan üzerinde adı, namı yazılan, bayaramlarda hatırlanan, anneler,babalar, kardeşler ve birgün bizim de olacak olan mezar taşalarıdır ağlıyan!!!!...
Osmanlı da başlı başına kültür haline gelmiş ve ölen kişinin hayatını anlatan figürlerle süslenmişlerdir.Her figürün bir anlamı olan kişinin yaptığı işten tutunda kadınmı erkekmi olduna kadar herşeyi üzerinde barındıran bakanı işçiliğiyle büyüleyen bir sanat eseri haline gelmiştir.
Şehmizde bir zamanlar her mezarlıta bulunan ve halk tarafından sarıklı mezartaşları olarak adlandırılan bu taşları günümüzde belirli camii avluların dışında görmek imkansız hale gelmiştir, ne yazık ki...
Şimdi bu yazıyı okuyanlar işte birileri geldi ve kırdı veya evet bizim köyün mezarlığında da vardı peki şimdi nerde ?
Peki bunun sorumlusu kim?....
Bugün kaç tane Osmalı dönemi mezar taşımız olduğu bilimiyor.Her gecen gün yok olan ve tarihin bir armağanı olan geçmişimizi anlatan bu sanat eserleri koruma altına alınmalı ve gelecek nesillere aktarılmalıdır....
Bugün dahi mezarlıklarımızın hali ortada, malesef ama malesef içler acısı bakımsızlıktan ağlıyolar ne kadar yazık,ne kadar ayıp.....
Unutmayalım bu dünya geçiçi ve hepimiz birgün oraya gideceğiz ,belki bizim mezar taşımızda ağlıyacak !!!!!
Belki atalarımızın taşları gibi kırılacak ve asla yerine konulmıyacak .....
‘Kültürel miras, milletlerin hafızasıdır. Hafızalarını kaybeden milletler; şahsiyetlerini, geçmişle bağlarını, kısacası kimliklerini kaybederler Mezar taşları ve mezarlıklarımız, geçmişimizle kurduğumuz köprünün en önemli ayaklarından birini meydana getirir ve vazgeçilmez kültür miraslarımızdandır.’
Kaybolan Medeyetimiz kıtabında böyle bahseder yazar ALİ RIZA ÖZCAN...
Biz hafızamızımı katbettik acaba?.....
TAŞLARIMIZI AĞLATMIYALIM........
Yorumlar
Yorum Gönder